مش لاقيه حد احكيله همي
ولا حد حاسس بوجعي
مش طايقه نفسي
ولا طايقه حد حوليا
الدنيا بقت ضباب قدام عنيا
لا بقيت شايفه خطواتي
ولا شايفه طريق قدامي
مالى كده ايه الى حصلى
فين فرحتى فين ضحكتى
اختفو من حياتي
معدتش حاسه بنفسي
ان كنت ميته ولا لسه عايشه
الهموم كترت عليه
والدنيا ضاقت فى عنيه
مخنوقه
والدمع دبل خدودي
والصبر له حدود
وانا تعبت ومعدتش قادره
اتحمل كلمه من حد
ولا بقى عندى نفس
اعاتب او ألوم ولا اطبطب على حد
مخنوقه هموت عايزه اصرخ مش قادره
خلاص اتحملت كتير وتعبت بزياده
معدتش شايفه قدامى
بقيت زى الاعمى
ماشيه فى النور وشايفه ظلمه
مخنوقه
الهموم كل يوم بتكتر اكتر
والحزن بيزيد جوايا
والدموع مابقتشي تفارق عيونى
ولا حتى حاسه بحد ساندنى
حاسه انى لوحدى
يارب قادر وحدك تجبر خاطرى
وتغير حياتى وتسعدنى
مخنوقه
بقلمي... ✍🏻الشاعرة
د. سحر حليم أنيس
القاهرة 22/8/2021
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق